Τι είναι η γυναικολογική ογκολογία;

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ

Είναι ο συχνότερος γυναικολογικός καρκίνος με περίπου 23,3 νέες περιπτώσεις ανά 100000 γυναίκες το χρόνο.

Είναι νόσος κυρίως της εμμηνοπαυσιακής ηλικίας με συχνότερη εμφάνιση την έκτη 10ετία της ζωής.

Παράγοντες κινδύνου έχουν αναφερθεί η παχυσαρκία ,το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ο σακχαρώδης διαβήτης ,η καθυστερημένη εμμηνόπαυση ,η ατοκία ,λήψη ταμοξιφαίνης κ.ά.

Το 80-90% των γυναικών με καρκίνο ενδομητρίου θα εμφανίσει ανώμαλη κολπική αιμόρροια.

Η βασική αντιμετώπιση είναι χειρουργική αν και πολλές φορές θα χρειαστεί επικουρική θεραπεία (συνήθως ακτινοθεραπεία)

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΩΟΘΗΚΩΝ

Αποτελεί το 30% των γυναικολογικών καρκίνων και είναι συγχρόνως η πρώτη αιτία θανάτου από γυναικολογική κακοήθεια.

Υπολογίζεται σε 12 -14 νέες περιπτώσεις ανά 100000 γυναίκες το χρόνο. Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 55-65 ετών.

Εκτός από τις περιπτώσεις των όγκων που παράγουν ορμόνες η διάγνωση καθυστερεί σημαντικά. Στα ¾ των περιπτώσεων συμπτώματα εκδηλώνονται αφού υπάρξουν μεταστατικές εστίες στην περιτοναϊκή κοιλότητα.

Η αντιμετώπιση της νόσου είναι χειρουργική και στο 90% των περιπτώσεων θα χορηγηθεί μετεγχειρητική χημειοθεραπεία.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΑΙΔΟΙΟΥ

Αποτελεί το 5% των γυναικολογικών καρκίνων.

Συνήθως εμφανίζεται μεταξύ 60-70 ετών.

Στο 15% εμφανίζεται σε γυναίκες κάτω των 40 ετών. Παράγοντες κινδύνου είναι ο ιός των ανθρώπινων κονδυλωμάτων , η ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία αιδοίου(VIN),ανοσοκαταστολή ,δυστροφίες αιδοίου κ.α. Στο 45% των περιπτώσεων εμφανίζεται με κνησμό και τοπική διόγκωση πιθανόν εξελκωμένη.

Η λήψη ιστολογικής βιοψίας από την ύποπτη περιοχή βοηθάει στην γρήγορη διάγνωση.

Η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική σε συνδυασμό με μετεγχειρητική ακτινοβολία.

Σε μεγάλη αρχική βλάβη προτείνεται η προεγχειρητική ακτινο-χημειοθεραπεία ακολουθούμενη από εγχείρηση.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΟΛΠΟΥ

Αποτελεί το 1% των γυναικολογικών καρκίνων.

Κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες είναι οι ογκογόνοι τύποι HPV και η ακτινοβολία.

Κύριο σύμπτωμα είναι η ανώμαλη κολπική αιμόρροια.

Μπορεί να συνυπάρχουν δύσοσμη κολπική υπερέκκριση ,πόνος και κυστικά ενοχλήματα.

Ως μέθοδοι αντιμετώπισης χρησιμοποιούνται η χειρουργική εξαίρεση των βλαβών και σπανιότερα η ενδοκοιλοτική ακτινοβολία.

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ

Στο επιστημονικό πεδίο της μαιευτικής συμπεριλαμβάνονται: η διάγνωση της κύησης ,η ενημέρωση της εγκύου, η παρακολούθηση της κύησεως , ο φυσιολογικός τοκετός και η καισαρική τομή .

Στις μη φυσιολογικές καταστάσεις συγκαταλέγονται η έκτοπη κύηση, οι επιπλοκές, όσο και η παθολογικά προβλήματα της εγκύου που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά την παρακολούθηση.

ΟΥΡΟΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΑ

Η ουρογυναικολογία αποτελεί μια πρόσφατη εξειδίκευση της γυναικολογίας από το κατώτερο ουροποιητικό (ακράτεια ούρων ,συχνοουρία ,δυσκολίες ούρησης ,επιτακτική ούρηση), καθώς και με τη δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών στις γυναίκες έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια τόσο στο επίπεδο της διάγνωσης ,με τη βοήθεια του ουροδυναμικού ελέγχου ,αλλά και με στην αντιμετώπιση με νέες συντηρητικές και χειρουργικές τεχνικές.

Στις συντηρητικές τεχνικές συμπεριλαμβάνονται οι ασκήσεις πυελικών μυών, οι κολπικοί κώνοι, η ηλεκτροδιέγερση πυελικών μυών και η φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Στις χειρουργικές τεχνικές συγκαταλέγονται οι κολπικές, οι υπερηβικές, η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση και οι συνδυασμένες επεμβάσεις, οι εγχύσεις κολλαγόνου ή σιλικόνης , η τοποθέτηση πλεγμάτων και πιο σύνθετες τεχνικές όπως σχηματισμός νεοουρήθρας και τεχνητού σφικτήρα.